നാളെ
ഇന്നലെ എന്തായിരുന്നുവോ നാളെ അതല്ലാത്തതായ ഒരു അവസ്ഥ. രണ്ടിനും ഇടയില് രണ്ടും കലര്ന്നതായൊരു ഇന്ന്. ആ ഇന്നിനു ഒരു സുഖമൊക്കെയുണ്ട് - സ്വപ്നത്തിന്റെയും പ്രതീക്ഷയുടെയും വര്ണപ്പകിട്ടുകള്ക്കൊപ്പം , ആശങ്കയുടെ നേരിയ കാളിമയും കലര്ന്ന, ഒരു ക്ലാസ്സിക് portrait ചിത്രത്തിന്റെ ഭാവം.
ഒരു ദിവസത്തേയ്ക്കാണെങ്കില് കൂടി ഇന്ന് ഞാനൊരു രാജകുമാരി തന്നെ ആയിരുന്നു - വേഷത്തില്, പദവിയില് എല്ലാം! ഒരു പക്ഷെ നാളെയൊരു ദിവസത്തേക്ക് കൂടി ആ പദവി നീട്ടിക്കിട്ടുമായിരിക്കാം. കാമുകിയില് നിന്ന് ഭാര്യയിലേക്ക്, മകളില് നിന്ന് മരുമകളിലേക്ക്, കൂട് വിട്ടു കൂട് മാറ്റം.
ആ പരകായ പ്രവേശം വിജയകരമാകുമോ എന്തോ - വിജയകരമാകാതിരിയ്ക്കാന് ഒരു വഴിയും കാണുന്നില്ല;
'ന : സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യമര്ഹിതി ', മനുസ്മ്രിതിയിലെ വരികള് സ്മൃതി മണ്ഡപത്തെ വിട്ടു പോകാനാവാത്തവിധം വിധം അടിച്ചേല്പ്പിക്കപ്പെട്ടിരിയ്ക്കുന്നു.
ഡിഗ്രിക്ക് പഠിയ്ക്കുമ്പോള് പഠിക്കാന് ഉണ്ടായിരുന്ന ' ഡോള്ല്സ് ഹൌസിലെ ' നോറ; വല്ലാതെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. ഞാനും ഒരു പാവയല്ലായിരുന്നോ ? എന്ത് പറയണം , എങ്ങോട്ട് പോകണം, എങ്ങനെ പെരുമാറണം - ചലിപ്പിച്ചിരുന്ന നൂലുകള് അച്ഛനില് നിന്ന് ഭര്ത്താവിലേക്ക്. പാവ പഴയ പാവ തന്നെ . സമൂഹത്തിനും പാവകളെ മതി , അല്ലാത്തവ നിഷേധികള് , അധിക പ്രസംഗികള്.
" നീ ഇവിടെ ഇരുന്നു സ്വപനം കാണാ ! മണിയെത്രയായെന്നു അറിയോ ? " അമ്മയാണ്. സ്വപനമായിരുന്നോ ആശങ്കയായിരുന്നോ , അറിയില്ല . ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോളാണ് സമയം പന്ത്രണ്ട് ആയിരിക്കുന്നു.
" മോള് കിടന്നോളു, ഇല്ലെങ്കില് ഈ പ്രസാദം ഒന്നും നാളെ മുഖത്തു കാണില്ല്യട്ടോ '. എന്റെ മുഖത്തെ അവര് അവരുടെ പരുപരുത്ത തഴമ്പിച്ച കൈകളില് എടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു . ആ മുഖത്ത്, കണ്ണില്, ഞാന് കണ്ട ഭാവം എന്തായിരുന്നു ? തന്നേത്തന്നെ കണ്ടതിന്റെ അത്ഭുതമോ! നൈരാശ്യമോ ? തിരിച്ചറിയാന് കഴിഞ്ഞില്ല , അപ്പോഴേക്കും അമ്മ മുഖത്തുനിന്നു കണ്ണുകള് എടുത്തു. അന്ന് അമ്മ എന്നോട് വളരെ ചേര്ന്ന് കിടന്നു.
ഇന്നലെ എന്തായിരുന്നുവോ നാളെ അതല്ലാത്തതായ ഒരു അവസ്ഥ. രണ്ടിനും ഇടയില് രണ്ടും കലര്ന്നതായൊരു ഇന്ന്. ആ ഇന്നിനു ഒരു സുഖമൊക്കെയുണ്ട് - സ്വപ്നത്തിന്റെയും പ്രതീക്ഷയുടെയും വര്ണപ്പകിട്ടുകള്ക്കൊപ്പം , ആശങ്കയുടെ നേരിയ കാളിമയും കലര്ന്ന, ഒരു ക്ലാസ്സിക് portrait ചിത്രത്തിന്റെ ഭാവം.
ഒരു ദിവസത്തേയ്ക്കാണെങ്കില് കൂടി ഇന്ന് ഞാനൊരു രാജകുമാരി തന്നെ ആയിരുന്നു - വേഷത്തില്, പദവിയില് എല്ലാം! ഒരു പക്ഷെ നാളെയൊരു ദിവസത്തേക്ക് കൂടി ആ പദവി നീട്ടിക്കിട്ടുമായിരിക്കാം. കാമുകിയില് നിന്ന് ഭാര്യയിലേക്ക്, മകളില് നിന്ന് മരുമകളിലേക്ക്, കൂട് വിട്ടു കൂട് മാറ്റം.
ആ പരകായ പ്രവേശം വിജയകരമാകുമോ എന്തോ - വിജയകരമാകാതിരിയ്ക്കാന് ഒരു വഴിയും കാണുന്നില്ല;
'ന : സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യമര്ഹിതി ', മനുസ്മ്രിതിയിലെ വരികള് സ്മൃതി മണ്ഡപത്തെ വിട്ടു പോകാനാവാത്തവിധം വിധം അടിച്ചേല്പ്പിക്കപ്പെട്ടിരിയ്ക്കുന്നു.
ഡിഗ്രിക്ക് പഠിയ്ക്കുമ്പോള് പഠിക്കാന് ഉണ്ടായിരുന്ന ' ഡോള്ല്സ് ഹൌസിലെ ' നോറ; വല്ലാതെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. ഞാനും ഒരു പാവയല്ലായിരുന്നോ ? എന്ത് പറയണം , എങ്ങോട്ട് പോകണം, എങ്ങനെ പെരുമാറണം - ചലിപ്പിച്ചിരുന്ന നൂലുകള് അച്ഛനില് നിന്ന് ഭര്ത്താവിലേക്ക്. പാവ പഴയ പാവ തന്നെ . സമൂഹത്തിനും പാവകളെ മതി , അല്ലാത്തവ നിഷേധികള് , അധിക പ്രസംഗികള്.
" നീ ഇവിടെ ഇരുന്നു സ്വപനം കാണാ ! മണിയെത്രയായെന്നു അറിയോ ? " അമ്മയാണ്. സ്വപനമായിരുന്നോ ആശങ്കയായിരുന്നോ , അറിയില്ല . ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോളാണ് സമയം പന്ത്രണ്ട് ആയിരിക്കുന്നു.
" മോള് കിടന്നോളു, ഇല്ലെങ്കില് ഈ പ്രസാദം ഒന്നും നാളെ മുഖത്തു കാണില്ല്യട്ടോ '. എന്റെ മുഖത്തെ അവര് അവരുടെ പരുപരുത്ത തഴമ്പിച്ച കൈകളില് എടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു . ആ മുഖത്ത്, കണ്ണില്, ഞാന് കണ്ട ഭാവം എന്തായിരുന്നു ? തന്നേത്തന്നെ കണ്ടതിന്റെ അത്ഭുതമോ! നൈരാശ്യമോ ? തിരിച്ചറിയാന് കഴിഞ്ഞില്ല , അപ്പോഴേക്കും അമ്മ മുഖത്തുനിന്നു കണ്ണുകള് എടുത്തു. അന്ന് അമ്മ എന്നോട് വളരെ ചേര്ന്ന് കിടന്നു.
ethu kutti paranja kathayada ithu?..... palakkdu kutttiyano.....
ReplyDeletenice.... enikishtapettu... e kuttiye... enikku kaanam enne e kadhayil... nte chinthakale... :)
ReplyDeleteee anonymousine manassilaayilaalo
ReplyDelete