Sunday, December 4, 2011

നാളെ 
ഇന്നലെ എന്തായിരുന്നുവോ നാളെ അതല്ലാത്തതായ  ഒരു  അവസ്ഥ. രണ്ടിനും ഇടയില്‍ രണ്ടും കലര്‍ന്നതായൊരു  ഇന്ന്. ആ ഇന്നിനു ഒരു സുഖമൊക്കെയുണ്ട് - സ്വപ്നത്തിന്‍റെയും  പ്രതീക്ഷയുടെയും വര്‍ണപ്പകിട്ടുകള്‍ക്കൊപ്പം  , ആശങ്കയുടെ നേരിയ കാളിമയും കലര്‍ന്ന, ഒരു ക്ലാസ്സിക്‌ portrait ചിത്രത്തിന്‍റെ ഭാവം.
    ഒരു ദിവസത്തേയ്ക്കാണെങ്കില്‍  കൂടി ഇന്ന്  ഞാനൊരു രാജകുമാരി തന്നെ ആയിരുന്നു - വേഷത്തില്‍, പദവിയില്‍ എല്ലാം! ഒരു പക്ഷെ നാളെയൊരു ദിവസത്തേക്ക് കൂടി ആ പദവി നീട്ടിക്കിട്ടുമായിരിക്കാം. കാമുകിയില്‍ നിന്ന് ഭാര്യയിലേക്ക്, മകളില്‍ നിന്ന് മരുമകളിലേക്ക്, കൂട് വിട്ടു കൂട് മാറ്റം.
ആ പരകായ പ്രവേശം  വിജയകരമാകുമോ എന്തോ - വിജയകരമാകാതിരിയ്ക്കാന്‍  ഒരു വഴിയും കാണുന്നില്ല;
'ന : സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യമര്‍ഹിതി ', മനുസ്മ്രിതിയിലെ വരികള്‍ സ്മൃതി  മണ്ഡപത്തെ  വിട്ടു പോകാനാവാത്തവിധം  വിധം  അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കപ്പെട്ടിരിയ്ക്കുന്നു.
   ഡിഗ്രിക്ക് പഠിയ്ക്കുമ്പോള്‍ പഠിക്കാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ' ഡോള്ല്സ് ഹൌസിലെ ' നോറ; വല്ലാതെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. ഞാനും ഒരു പാവയല്ലായിരുന്നോ ? എന്ത് പറയണം , എങ്ങോട്ട് പോകണം, എങ്ങനെ പെരുമാറണം - ചലിപ്പിച്ചിരുന്ന  നൂലുകള്‍ അച്ഛനില്‍ നിന്ന് ഭര്‍ത്താവിലേക്ക്. പാവ പഴയ പാവ തന്നെ . സമൂഹത്തിനും പാവകളെ മതി , അല്ലാത്തവ നിഷേധികള്‍ , അധിക പ്രസംഗികള്‍.
" നീ ഇവിടെ ഇരുന്നു സ്വപനം കാണാ ! മണിയെത്രയായെന്നു അറിയോ ? " അമ്മയാണ്. സ്വപനമായിരുന്നോ ആശങ്കയായിരുന്നോ , അറിയില്ല . ക്ലോക്കിലേക്ക്  നോക്കിയപ്പോളാണ്  സമയം പന്ത്രണ്ട്   ആയിരിക്കുന്നു. 


   " മോള് കിടന്നോളു, ഇല്ലെങ്കില്‍  ഈ പ്രസാദം ഒന്നും നാളെ മുഖത്തു കാണില്ല്യട്ടോ '. എന്‍റെ മുഖത്തെ  അവര്‍ അവരുടെ പരുപരുത്ത തഴമ്പിച്ച കൈകളില്‍ എടുത്തുകൊണ്ട്  പറഞ്ഞു . ആ മുഖത്ത്, കണ്ണില്‍, ഞാന്‍ കണ്ട ഭാവം എന്തായിരുന്നു ? തന്നേത്തന്നെ  കണ്ടതിന്‍റെ അത്ഭുതമോ! നൈരാശ്യമോ ? തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല , അപ്പോഴേക്കും  അമ്മ മുഖത്തുനിന്നു കണ്ണുകള്‍ എടുത്തു. അന്ന് അമ്മ എന്നോട് വളരെ ചേര്‍ന്ന് കിടന്നു.

3 comments:

  1. ethu kutti paranja kathayada ithu?..... palakkdu kutttiyano.....

    ReplyDelete
  2. nice.... enikishtapettu... e kuttiye... enikku kaanam enne e kadhayil... nte chinthakale... :)

    ReplyDelete
  3. ee anonymousine manassilaayilaalo

    ReplyDelete