JOKER

While playing cards, luckily got a joker

The moment I saw his smiling face,

It reflected in my face as in a mirror

It was not just a mere reflection

Moreover I resemble him very much.

You might be wounded, if someone calls you ‘Joker’

But for me, it gives a spiritual bliss;

Because my face, my actions make others happy

Rather the costume masks my tears.

Who wants to have a worthless sympathy!

I feel pity for crying in front of others

It’s better to be mocked by others;

At least I might be a reason for them to laugh.

And I believe strongly that it is divine,

Making others happy while you are crying.

Railway Station

I waited for my train;

Oh, it seems to be late......

On that rough cemented platforms,

For long I waited that.

I got a sprain in my left leg,

So I took rest on a railway bench.

Many trains passed by and,

Many people around me caught their train.

How lucky they are, I dawned

To start their own journey.

I’m still waiting for my train,

Sitting on this rugged and wrinkled railway bench......

Children waved from the passing trains;

I waved back, yet feeling shy

Waiting waiting, I lost my patience

Anger crept on me, I cursed my decision;

Even though it never seemed to be a wrong one.

I cursed the railway department;

Though they are helpless.

Finally I complained the God the Almighty;

Although He gives me the freedom to decide.

At the very moment a crow showed its protest upon me,

Then I cursed myself and rushed to the nearest water source,

As my day’s fortune it was out of service.

Instead of getting angrier I calm down.......

Not because of sprouting a sudden spiritual patience,

But out of helplessness.

When my waiting time extends,

Along with that my patience also grew

Or the limit of endurance increases.

From there, I derived a new theory;

‘Waiting period is directly proportional to the limit of endurance’.

When I find real comfort and relief,

In sitting on that old railway bench,

And want to sit there quietly some more time;

Suddenly came the announcement,

About the arrival of my train.

Dreams for sale!

Dream made me to smile when I was a child

Sometimes it frightened me in the form of a snake

Dreams were coloured when I grew up

In certain points I hate it

Now, I am afraid of my dreams

It cumulated in me like wastes as in the waste bin

Teasing, laughing and cursing at me

The unfulfilled ones wandering around me

Like a ghost and showing their thirst wildly

Now I am saturated with the collection of dreams

I am planning to set up a retail outlet

If someone wants to purchase it

I am able to give them of their own taste

Shape, size and colour they want

If my business grows up

I am planning to set up a factory

Since I myself, a factory of dreams

ആത്മഹത്യാക്കുറിപ്പ്

       ഞാൻ എൻറെ ശത്രുവിനെ കണ്ടെത്തി; അവനായിരുന്നു ഞാനറിയാതെയെന്നെ തോൽവികളിൽ നിന്നും തോൽവികളിലേക്ക് സഞ്ചരിക്കുമാറാക്കിയതു. തോറ്റവൻറെ  ദുഃഖം അവനും അതനുഭവിച്ചവനും മാത്രമേ അറിയൂ. അതല്ലാതെ തോൽവിയുടെ കയ്പ്പിനെക്കുറിച്ചു  വാചാലരാകുന്നവർ കളവിന്റെ അപ്പോസ്തലന്മാർ മാത്രം.
       ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികൾ, ദു:സ്വപ്നങ്ങൾ, വിഷാദ രോഗത്തിന്റെ ശാപം നിറഞ്ഞ നാളുകൾ.............
       നീ കാരണം എനിക്ക് നഷ്ടമായത്, കുടുംബത്തിനും സമൂഹത്തിനും രാജ്യത്തിനും  മുതൽകൂട്ടാകാമായിരുന്ന ദിവസങ്ങളും ആഴ്ചകളും, എന്തിനു വർഷങ്ങൾ തന്നെയും. 'ഭയം' അവനാണെന്റെ ശത്രു, കുറച്ചുകൂടി വ്യക്തമായി പറഞ്ഞാൽ, എന്തിലും ഏതിലും എന്നെ ഭീതിപ്പെടുത്തി ഷണ്ഡൻ ആക്കിത്തീർക്കുന്ന അകാരണമായ ഭയം. രക്ഷപ്പെടാൻ ഇനി നിനക്ക് വഴികൾ  ഇല്ല, നിന്നെ ഞാൻ കണ്ടെത്തിക്കഴിഞ്ഞു. നിനക്ക് മുൻപിൽ ഇനിയുള്ളത് രണ്ടേ രണ്ടു വഴികൾ; നീ എനിക്ക് അവസാനമായി നീട്ടിയത് തന്നെ. രണ്ടായാലും മരണം ഉറപ്പ്. സ്വയം ജീവനൊടുക്കുക അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ കൈകൊണ്ടു കൊല്ലപ്പെടുക. ഇനിയും; നാണംകെട്ട ഭീരുവായി, നട്ടെല്ലില്ലാത്ത മറ്റേതോ ജീവി കണക്കെ ജീവിക്കാൻ ഞാൻ ഒരുക്കമല്ല. എന്നെ ഒരു കുലപാതകൻ ആക്കുന്നതിനു മുൻപേ നീ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു കൊള്ളുക. ഇവിടെ എന്റെ ഭീഷണിക്ക് താഴെ, നിൻറെ ആത്മഹത്യാകുറിപ്പിനായി സ്ഥലം ഒഴിച്ചിടുന്നു , എൻറെ  ഭിക്ഷ.........

തെറ്റ് + ധാരണ = ?

അൻപതിൽ അമ്പതു നേടിയപ്പോൾ 

ഒന്നാംക്ലാസ്സിലെ ടീച്ചർ പറഞ്ഞു 'മിടുക്കൻ'

വലിയ വട്ടത്തിനുള്ളിലെ അൻപതിൽ അൻപതിനെ 

നോക്കി ഞാനും നിർവൃതി കൊണ്ടു.

പിന്നീട് പത്തുവരെയും അദ്ധ്യാപകർ 

ആവർത്തിച്ചു 'നീയൊരു മിടുക്കൻ തന്നെ'

ആർട്സിലും സ്പോർട്സിലും സകലത്തിലും 

തല കാണിച്ചപ്പോൾ കൂട്ടുകാരും പറഞ്ഞു,

'നീയാള് സംഭവാട്ടോ, മുടുക്കൻ'

അങ്ങനെ ഞാനും കരുതി 

ഞാനാളു തീരെയങ്ങ് മോശല്ല!

പത്തു കഴിഞ്ഞു പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ 

ഞാൻ ദുഖത്തോടെ ഓർത്തു ,

എന്തേ നിങ്ങളാരും പറഞ്ഞീലാ ?

ഈ 'ഠ' വട്ടത്തിനു പുറത്ത് 

വിശാലമായൊരു ലോകമുണ്ടെന്നു...

നിങ്ങളെന്നെ തവളയാക്കി,

പൊട്ടക്കിണറ്റിലെ പൊട്ടത്തവള;

പുറത്തു ഞാൻ ആരുമല്ലായിരുന്നു.

പച്ചില

പച്ചില 

ചിരി വന്നിട്ട് പാടില്ല,

ഈ പഴുത്തിലയുടെ ഒരു കാര്യം!

ഇതാ പഴുത്തില നിന്ന് വിയർക്കുന്നു,

മുക്കുന്നു മൂളുന്നു ഞരങ്ങുന്നു;

ഇപ്പോഴിതാ കരയാനും തുടങ്ങുന്നു.

കണ്ടിരിക്കാൻ ബഹുരസം തന്നെ.

എന്താ ഈ പഴുത്തില ഇങ്ങനെ?!

ആലോചിച്ചിട്ടൊരു അറ്റവുമില്ല ,

ഞാൻ പഴുക്കട്ടെ കാണിച്ചു തരാം.....

Compromise?.....

Why should I compromise?

I compromised with almost everything.

When I was a child-

I thought, I will grow up

And will make my own decisions;

But compromises increase along with me!

When the time came,

To decide about my higher studies

I compromised with my parents,

Influenced by the environment and situation.

The moment I realized I am in love,

A dam of compromises collapsed and ruined my love by the high flow.

I went for my first interview,

I compromised my policies, principles

And even values to get a job.

Now, they asked me to compromise

My life to meet their target!

Why should I???

I may not have money, fame and prestige

But I have one and only life,

To live or to fail;

May I have the privilege to live that life,

In my own way?