അന്തരം
മായമില്ലാത്ത സൗഹൃദങ്ങള്, നിഷ്കളങ്കമായ പുഞ്ചിരികള്, സ്നേഹം
കലര്ന്ന പിണക്കങ്ങള്- ആര്ട്സ് കോളേജ് സമ്മാനിച്ച മൂന്നു വര്ഷങ്ങളെ വേണമെങ്കില് ഈ രണ്ടു കോമകള്ക്കിടയിലെ മൂന്ന് വാചകങ്ങളില് തിരയാം ; അത് മതിയാവില്ലെങ്കിലും. അവിടെ നിന്നു ലഭിച്ച കുളിര്മയുള്ള ബന്ധങ്ങളുടെ ഓര്മ്മ കണ്ണുകളെ ഇപ്പോഴും തണുപ്പിക്കുന്നു. അവര് എനിക്ക് ആരെല്ലാമോക്കെയോ ആയിരുന്നു- ലഭിക്കാതെ പോയ കുഞ്ഞുപെങ്ങള്, അനിയന്, ചേച്ചി.....
ആ ബലപുഷ്ടമായ മണ്ണില് വേര്, തലങ്ങും വിലങ്ങും നന്നായി ഓടിയിരുന്നു. വേരോട്ടം പതിവ് പോലെ കാലം വരച്ച ഫിനിഷിംഗ് പോയന്ടിനു മുന്പില് പിന്വാങ്ങി. പുതിയ മണ്ണിലേക്ക് ഒരു പറിച്ചു നടീല്, തികച്ചും പുതിയ മണ്ണ്. ഇവിടെ എല്ലാം പ്രൊഫഷണല് ആയിരിക്കണം പോലും. ആദ്യ ദിവസം ക്ലാസ്സില് എത്തിയ ആര്ട്സ് കോളേജ്കാരന് പുതിയ കൂട്ടുകാരുടെ മുഖം കാണാനായില്ല, അതിനു പകരം acer,DELL,TOSHIBA,VIO എന്നിങ്ങനെയുള്ള ബ്രാന്ഡ് നെയിമുകള് തിളങ്ങുന്ന സ്ക്രീനുകളുടെ പുറകുവശം മാത്രമായിരുന്നു. കാലും കൈയും ദേഹവും ഉണ്ട്, തലയുടെ സ്ഥലം ലാപ്ടോപ് കൈവശപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. അടുത്തിരുന്നവളെ തോണ്ടി വിളിച്ചു സ്ക്രീനില് നിന്നും തല ഊരിയെടുപ്പിച്ചു. "എന്റെ പേര്..." മുഴുമിപ്പിക്കുന്നതിനു മുന്പേ "ശരി ശരി" എന്ന് പറഞ്ഞു പുറത്തു വന്ന തല വീണ്ടും സ്ക്രീനിലേക്ക്. മുന്നോടിയായി നല്കിയ orientation classil 'ക്യാമ്പസ് ലൈഫ് ടു കോര്പ്പറേറ്റ് വേള്ഡ്' എന്ന സെക്ഷന് ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് വേദന തോന്നിയില്ല. ഇത്തരം പ്രതികരണം ഭൂതകാലത്താണ് സംഭവിച്ചിരുന്നതെങ്കില് പ്രതികരണം ആവശ്യപ്പെട്ട ആളും പ്രതികരിച്ച ആളും കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമായിരുന്നു. പുതിയ കൂട്ടുകാരെ ആരെയും ലഭിക്കാത്തതിനാല് ലാപ്ടോപുമായി ചങ്ങാത്തം കൂടാന് നിര്ബന്ധിതനായി. ഒരിയ്ക്കല് wifi മോഡത്തിന്റെ adapter പണിമുടക്കി, കഴുത്തിന് മുകളില് നിന്നു സ്ക്രീനുകള് മെല്ലെ അപ്രത്യക്ഷമായി യഥാര്ത്ഥ തലകള് പ്രത്യക്ഷമായി. രണ്ടു kidneyum നഷ്ടപ്പെട്ടവരുടെ മരണവെപ്രാളം കാണാന് ഗൂഗിളില് സേര്ച്ച് ചെയ്യേണ്ടതായോ നാഷണല് ജിയോഗ്രാഫി കാണേണ്ടതായോ വന്നില്ല. എന്തായിരുന്നാലും അടുത്തിരുന്നവനെ പരിചയപ്പെടാന് അവസരം തന്ന adapter നു നന്ദി. നാളെ മുതല് suit ആണത്രേ! അന്യ വസ്തുക്കളെ ശരീരം തിരസ്കരിക്കുമെന്നു immunology ല് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, adaptability യെ പറ്റി ecology ഉം evolution ഉം മത്സരിച്ചു പഠിപ്പിക്കുന്നത് കൊണ്ട് കുഴപ്പം ഇല്ല.
നാടോടുമ്പോള് നടുവേ.......ഓടുക തന്നെ.
മായമില്ലാത്ത സൗഹൃദങ്ങള്, നിഷ്കളങ്കമായ പുഞ്ചിരികള്, സ്നേഹം
കലര്ന്ന പിണക്കങ്ങള്- ആര്ട്സ് കോളേജ് സമ്മാനിച്ച മൂന്നു വര്ഷങ്ങളെ വേണമെങ്കില് ഈ രണ്ടു കോമകള്ക്കിടയിലെ മൂന്ന് വാചകങ്ങളില് തിരയാം ; അത് മതിയാവില്ലെങ്കിലും. അവിടെ നിന്നു ലഭിച്ച കുളിര്മയുള്ള ബന്ധങ്ങളുടെ ഓര്മ്മ കണ്ണുകളെ ഇപ്പോഴും തണുപ്പിക്കുന്നു. അവര് എനിക്ക് ആരെല്ലാമോക്കെയോ ആയിരുന്നു- ലഭിക്കാതെ പോയ കുഞ്ഞുപെങ്ങള്, അനിയന്, ചേച്ചി.....
ആ ബലപുഷ്ടമായ മണ്ണില് വേര്, തലങ്ങും വിലങ്ങും നന്നായി ഓടിയിരുന്നു. വേരോട്ടം പതിവ് പോലെ കാലം വരച്ച ഫിനിഷിംഗ് പോയന്ടിനു മുന്പില് പിന്വാങ്ങി. പുതിയ മണ്ണിലേക്ക് ഒരു പറിച്ചു നടീല്, തികച്ചും പുതിയ മണ്ണ്. ഇവിടെ എല്ലാം പ്രൊഫഷണല് ആയിരിക്കണം പോലും. ആദ്യ ദിവസം ക്ലാസ്സില് എത്തിയ ആര്ട്സ് കോളേജ്കാരന് പുതിയ കൂട്ടുകാരുടെ മുഖം കാണാനായില്ല, അതിനു പകരം acer,DELL,TOSHIBA,VIO എന്നിങ്ങനെയുള്ള ബ്രാന്ഡ് നെയിമുകള് തിളങ്ങുന്ന സ്ക്രീനുകളുടെ പുറകുവശം മാത്രമായിരുന്നു. കാലും കൈയും ദേഹവും ഉണ്ട്, തലയുടെ സ്ഥലം ലാപ്ടോപ് കൈവശപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. അടുത്തിരുന്നവളെ തോണ്ടി വിളിച്ചു സ്ക്രീനില് നിന്നും തല ഊരിയെടുപ്പിച്ചു. "എന്റെ പേര്..." മുഴുമിപ്പിക്കുന്നതിനു മുന്പേ "ശരി ശരി" എന്ന് പറഞ്ഞു പുറത്തു വന്ന തല വീണ്ടും സ്ക്രീനിലേക്ക്. മുന്നോടിയായി നല്കിയ orientation classil 'ക്യാമ്പസ് ലൈഫ് ടു കോര്പ്പറേറ്റ് വേള്ഡ്' എന്ന സെക്ഷന് ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് വേദന തോന്നിയില്ല. ഇത്തരം പ്രതികരണം ഭൂതകാലത്താണ് സംഭവിച്ചിരുന്നതെങ്കില് പ്രതികരണം ആവശ്യപ്പെട്ട ആളും പ്രതികരിച്ച ആളും കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമായിരുന്നു. പുതിയ കൂട്ടുകാരെ ആരെയും ലഭിക്കാത്തതിനാല് ലാപ്ടോപുമായി ചങ്ങാത്തം കൂടാന് നിര്ബന്ധിതനായി. ഒരിയ്ക്കല് wifi മോഡത്തിന്റെ adapter പണിമുടക്കി, കഴുത്തിന് മുകളില് നിന്നു സ്ക്രീനുകള് മെല്ലെ അപ്രത്യക്ഷമായി യഥാര്ത്ഥ തലകള് പ്രത്യക്ഷമായി. രണ്ടു kidneyum നഷ്ടപ്പെട്ടവരുടെ മരണവെപ്രാളം കാണാന് ഗൂഗിളില് സേര്ച്ച് ചെയ്യേണ്ടതായോ നാഷണല് ജിയോഗ്രാഫി കാണേണ്ടതായോ വന്നില്ല. എന്തായിരുന്നാലും അടുത്തിരുന്നവനെ പരിചയപ്പെടാന് അവസരം തന്ന adapter നു നന്ദി. നാളെ മുതല് suit ആണത്രേ! അന്യ വസ്തുക്കളെ ശരീരം തിരസ്കരിക്കുമെന്നു immunology ല് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, adaptability യെ പറ്റി ecology ഉം evolution ഉം മത്സരിച്ചു പഠിപ്പിക്കുന്നത് കൊണ്ട് കുഴപ്പം ഇല്ല.
നാടോടുമ്പോള് നടുവേ.......ഓടുക തന്നെ.